[ածական]
1. Մահվանից հետո մնացած, հետմահու: Հեղինակի մահամնա երկի երրորդ արարը դուք արդեն տեսաք (Ե. Չարենց):
2. Մահվանից հետո գոյություն ունեցող, մահվանից հետո եկող՝ գալիք կամ հարատևող: Եվ չի մարել (մեր) ժողովուրդը դարերում մահամնա (Պ. Սևակ):
3. (բանաստեղծական) Մինչև մահ մնացող, մինչև մահ չմոռացվող՝ չամոքվող՝ չփարատվող: Ինձ մնաց... այս խայթը մահամնա (Գ. Մահարի):
4. (փոխաբերական) Մահվան մնացող՝ սպասող, չափազանց ծեր՝ զառամած: Չեմ ուզում, չեմ... պնդեց պառավը մահամնա (Ս. Տարոնցի):

ա. Посмертный.