[ածական]
1. Մահվան շունչ ունեցող, մահատարած, մահասփյուռ: Մահաշունչ պատերազմ:
2. Մահվան ծարավի, սպանելու՝ կոտորելու մոլուցքով բռնված: Մահաշունչ ոսոխ:
3. Մահ բերող, մահով հղի, մահ ազդարարող: Արդեն կյանքիս մահաշունչ ծանր ձմեռ է իջել (Սարմեն):