[ածական]
1. Մահվան տագնապի մեջ սարսռացող, մահվան սարսուռով բռնված՝ պատված: Մահասարսուռ վիրավոր:
2. Մահվան սարսուռով պատող, մահվան պես սարսափելի: Ես ոչ մի կերպ փորձ չէի անում ազատվելու այս մահասարսուռ գրկախառնությունից (Ավ. Իսահակյան):
3. Մահվան սարսուռներով լի, մահասփյուռ, մահատարած: Ի՞նձ փույթ, թե մեզ դպրոցական կյանքը նետեց մահասարսուռ ռազմաճակատ (Պ. Սևակ):
4. (փոխաբերական) Մահվան պես սարսափելի, սոսկալի, ահեղ: Սուլում էր անտառում... մահասարսուռ մի բուք (Ն. Զարյան):

ա. Մահասարսափ:

ա. Ужасный, ужасающий как смерть.