[գոյական]
1. Ուժաթափ լինելը:
2. Ուժաթափ վիճակ:

գ. Ուժասպառություն, ուժաբեկություն, ուժահատություն, անզորություն, անկարողություն, անկարություն, անուժություն, տկարություն, թուլություն, կթո. տություն, հյուծվածություն, սմքածոէթյուն, (հնց.) աղկադկություն, վատուժություն, ապազորություն, ուժաքարություն, տզորություն, վաստա կ ա բեկություն:

թյան Обессиление.