1. [կրավորական և չեզոք բայ] Ուժաթափել -ի:
2. [չեզոք բայ] Ուժից ընկնել:

չբ. Անզորանալ, տկարանալ, թուլանալ, հյուծվել, ուժասպառվել, ուժաբեկվի, ուժահատվել, ուժաթափ լինել, ուժասպառ լինել, ուժը կորցնել, հալումաշ լինել:

վեցի Обессилевать, обессилеть.