[ածական]
1. Ուժը սպառված, ուժաբեկ, ուժաթափ:
2. Ուժասպառություն արտահայտող:
3. Թույլ, ոչ ուժգնորեն կատարված՝ արված: Ուժասպառ հարված:
4. Ուժասպառող, ուժասպառ անող: Երեխաները... մուրացիկ փոխհատուցմամբ ուժասպառ աշխատանք են կատարում (Կ. Ռյուկման):

ա. Անզոր, տկար, թույլ, անուժ, անկարող, անկար, ուժահատ, ուժաբեկ, ուժաթափ, կւթոտ, սմքած, (հնց.) աղկաղկ, ապազոր, վատուժ, սպոր, ուժահար: $

1. ա. Обессиленный, обессилевший. 2. մ. Обессиленно. ◊ Ուժասպառ անել обессилить. Ուժասպառ լինել обессилеть, потерять силы.