[գոյական]
1. Ուժասպառ լինելը:
2. Ուժասպառ վիճակ:

գ. Ուժաթավաւթյուն, ուժաբեկություն, ուժահատություն, անկարություն, անկարողություն, տկարություն, անուժություն, անզորություն, թուլություն, հյուծվածություն, կթոտություն, սմքածություն, (հնց.) աղկաղկություն, վատուժություն, վաստակաբեկություն, ապազորությոևն, ուժա հարու թյուն, տզորություն:

թյան Обессиление.