ուխտադիրի, ուխտադիրներ, [գոյական, ածական]
1. Ուխտ՝ դաշինք դնող՝ կապող, դաշնակից:
2. Ուխտ դնող՝ անող, որևէ ուխտ կամովին իր վրա վերցնող:
3. (փոխաբերական) Նվիրված, անվերապահորեն մի բանի նվիրված: Գրականության ուխտադիր:
4. (փոխաբերական) Նվիրական, ուխտով սրբազնացած: Ուխտադիր սրբություն: Ուխտադիր բնագավառ:

ա. գ. 1. Դաշնադիր, պայմանադիր: 2. Ուխտավոր, ուխտապահ, (հնց.) ուխտակալ, ուխտական, խւտտիկ (բրբ.): 3. Ուխտակից, դաշնակից:

1. գ. Союзник. 2. ա. (կրոն.) Дающий (или приносящий) клятву (или обет). 3. ա. (փխբ.) Преданный.