[ածական, գոյական]
1. Ուխտը՝ դաշինքը դրժող՝ խախտող:
2. Ուխտադրժություն հանդիսացող, դավաճանական:
3. Ուխտադրժություն արտահայտող՝ պարունակող:

ա. 1. Ուխտազանց, երդմնադրուժ, երդմնազանց, երդմնուրաց, խատԱնադրուժ, խաստմնազանց, ուրացող, դրուժան, անհավատարիմ, պայմանադրուժ, պայմանազանց, ուխտանենգ, ուխտադավ, երդմնադավ, երդմնազեղծ, դաշնադրուժ, դաշնազանց, դաշնազեդծ, ուխտակորույս, երդմնա. խոր, դրժիչ: 2. (կրոն.) Կարգաթող, կարգուրաց, կարգընկեց, հավատադրուժ, հավատուրաց:

ա. Клятвопреступный, вероломный.