[գոյական]
1. Ուխտազանց լինելը, ուխտը խախտելը:
2. Ուխտազանց արարք՝ գործ:
3. (փոխաբերական) Իդեալին՝ սկզբունքներին՝ համոզմունքներին դավաճանելը:

տես Ուխտադրրժաթյուն:

թյան Клятвопреступление, вероломство.