ունայնաշունչ - բացատրություն
[ածական]
1. Ունայն՝ իզուր՝ աննպատակ կերպով փչող: Ունայնաշունչ հողմ:
2. (փոխաբերական) Դատարկ, ունայն, ունայնությամբ տոգորված:
3. (փոխաբերական) Ունայնամիտ, անմիտ, դաաարկամիտ:
1. Ունայն՝ իզուր՝ աննպատակ կերպով փչող: Ունայնաշունչ հողմ:
2. (փոխաբերական) Դատարկ, ունայն, ունայնությամբ տոգորված:
3. (փոխաբերական) Ունայնամիտ, անմիտ, դաաարկամիտ:
ունայնաշունչ - հոմանիշներ
ունայնաշունչ - հականիշներ
ունայնաշունչ - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Пустой, тщетный, бренный.