[ածական]
1. Չարալեզու, չարախոս:
2. Չարագույժ՝ չարագուշակ բերան՝ լեզու ունեցող, չարագույժ:
3. (փոխաբերական) Աղետավոր՝ չար երախ՝ բերան ունեցող: Չարաբերան վիհ:

տես Չարախոս:

տե՛ս Չարալեզու։