չարագործի, չարագործներ, [գոյական]
1. Չարիքներ գործող, չար գործեր կատարող (մարդ):
2. Հանցագործ, հանցավոր բաներ կատարող, ոճիրներ գործող (մարդ):
3. [ածական] Չարագործություն պարունակող՝ հանդիսացող:
4. Չարիք պատճառող, չարիքի հանգեցնող, չարիք նյութող: Չարագործ մտքեր:

գ. Ոճրագործ, հանցագործ, հանցավոր, հանցապարտ. մեղապարտ, մեղադրյալ, անբաստանյալ, մեղավոր, մարդասպան, եղեռնագործ, գլխապարտ, պատժապարտ, (հզվդ.) սպաննիչ, սիկարյան քվարձուԼ վնասագործ, ժանտագործ, պղծագործ, չարադյութ, չարարար, չարարվեստ, վրիպագործ, ծանրագործ, վատթարագործ, վրիժագործ, ւլրիժագործակ, խակագործ, խառնագործ, խոհերական, նեռնագործ, որդի սատանայի, դժոխքի որդի: վնասարար:

բարեգործ