[ածական]
1. (կրոնական) Չար՝ մոլար դավանանք ունեցող, աղանդավոր, հերետիկոս:
2. (փոխաբերական) Չարիքին դավանող, չարագործ, չար:

դ. (կրոն.) Չարահավատ, չարափառ, հերետիկոս, աղանդավոր, աղանդավորական, աղանդապաշտ, աղանդասեր, հերձվածող. (հնց.) չարաղանդ, չարապաշտ, չարապաշտոն, չարապարիշտ, օտարափառ, թյուրահավատ, թյոլրապաշտ, նորակրոն, մոլակրոն, նորահավատ, նորափառ, ստափառ, վատափառ, ժանգահավատ:

ա. (կրոն.) Еретический, раскольнический, отступнический.