[ածական]
1. Չարչարանքներով՝ տանջանքներով լի, որտեղ կամ երբ շատ տանջանքներ՝ չարչարանքներ են լինում:
2. Շատ չարչարանք պատճառող, չարչարող, տանջող:
3. Չարչարանքների մեջ անցած, շատ չարչարանքներ տեսած՝ կրած:

. Չարչարական, տաժանալից, տանջալից, տանջալի, տաժանելի, տաժանական, տաժանակիր, տառապալից, չարքաշ, բազմաչարչար, դժվար, դժվարին, դժնդակ, (անտանելի, սոսկալի, տքնաջան, հոգնաջան, քրտնաջան. (հզվդ.) չարչարակիր, չարչարավոր, չարչարիչ, չարչարելի, դժնդակակիր, տաժանիչ, տաժանավոր, սանջանավոր, չարալլուկ, չարալլկյալ:

ա. Мучительный, изнурительный, тягостный.