չարչարակից - բացատրություն
[ածական]
Մեկի հետ միասին չարչարվող, մեկի չարչարանքին մասնակից:
Մեկի հետ միասին չարչարվող, մեկի չարչարանքին մասնակից:
չարչարակից - հոմանիշներ
ա. Տանջակից, աաժանակից, ցավակից, չարչարանակից, (քւնց.) զուգակիր, կրակից, համաչարչար, համաչարչարանք, խաչակից: