[գոյական]
1. Չեզոք լինելը, չեզոք վիճակ կամ հատկություն:
2. (դիվանագիտություն) Պատերազմին չմասնակցելու և պատերազմող կողմերի հետ միատեսակ հարաբերություններ ունենալու վիճակը որևէ պետության:
3. (քաղաքական) Հակամարտ կողմերից որևէ մեկին չհարելը:
4. (լեզվաբանություն) Չեզոք սեռին պատկանելը:
5. Չխառնվելը, չմիջամտելը, մասնակից չլինելը (վեճի, կռվի ևն):

գ. 1. (քղք.) Անմիջամտություն: 2. Մեկուսություն;

թյան 1. Нейтралитет. 2. Нейтральность.