չխոսկան - բացատրություն
[ածական]
1. Սակավախոս, քիչ խոսող, խոսել չսիրող:
2. Չխոսող, անխոս, մեծերի մոտ լուռ մնացող (հարսների և անչափահասների մասին):
3. Հանդուրժող, չխոսող, չբողոքող, անտրտունջ:
1. Սակավախոս, քիչ խոսող, խոսել չսիրող:
2. Չխոսող, անխոս, մեծերի մոտ լուռ մնացող (հարսների և անչափահասների մասին):
3. Հանդուրժող, չխոսող, չբողոքող, անտրտունջ:
չխոսկան - հոմանիշներ
չխոսկան - հականիշներ
խոսկան