սայրի, [գոյական]
1. Սուր ծար (նիզակի, տեգի, սլաքի ևն):
2. Կտրող գործիքների հատող սուր մասը՝ կողմը, բերան (սրի, դաշույնի ևն):
3. Նուրբ պողպատյա թիթեղիկ՝ սափրվելու համար երկու կողմից շատ սուր բերանով:
4. Նույնն է՝ Սայրաձող:
5. Առհասարակ՝ որևէ բանի վերևի սլաքաձև մաս:

գ. 1. Ծայր, բերան; 2. Շեղբ, սրաբերան, թոաբերան:

ի 1. Остриё. 2. Клинок, лезвие. 3. Шпиль.