տանգի, [գոյական]
1. Քթանցքերն իրարից բաժանող կռճիկի ներքևի մասը:
2. (ժողովրդական) Տոպրակի բերանի երկու կողմերում կարված օղակ կամ ականջ (բռնելու, բերանը կապելով փակելու ևն), ունկ, կանթ:
3. (ժողովրդական) Նույնպիսի զույգ կանթ համետի վրա՝ բեռը կապելու համար: