տանտիրոջ, տանտերեր, [գոյական]
1. Տուն ունեցող, տան սեփականատեր:
2. Տան՝ ընտանիքի տերը՝ ավագը՝ գլխավորը:
3. Վարձով տրվող տան՝ սենյակի տեր:
4. Տան տեր, հյուրընկալ, այն տան տերը, որտեղ մեկը իջևանել՝ հյուրընկալվել Է:

գ. 1. Տնատեր: 2. Սեփականատեր:

տիրոջ Хозяин, домохозяин, домовладелец.