տաշտաթաղի, տաշտաթաղեր, [գոյական] (գյուղատնտեսություն)
Բույսերի (առավելապես՝ խաղողի որթի) բազմացման եղանակ, երբ ոստը պառկեցնում՝ թաղում են հողի տակ, ծայրը հողից դուրս թողնելով և հողով ծածկված մասը արմատակալելուց հետո մայր բնի մոտից կտրում, կցան, պանդրի, վրոր:

գ. (բսբ-,

ի (գյուղտնտ.) Отводок (растения).