[գոյական] (գավառական)
1. Տաշտի կողքերից թաթակիշով քերված խմորը:
2. Այդ խմորից թխված փոքրիկ հաց:
3. (փոխաբերական) Ծնողների վերջին զավակը, տաշտաքեր (2), ետնակ:
4. (փոխաբերական) Վերջին եղած չեղածը, ունեցածի վերջին մնացորդը:

գ. 1. Տաշտաբլիթ: 2. Տես Տաշտաքեր 2 նշան.;

ի (բրբ.) Поскрёбки, поскрёбыши.