տառապանքի, [գոյական]
1. Նեղություն, զրկանք:
2. Վիշտ, ցավ, ծանր հոգեկան ապրումներ:
3. Տանջանք, չարչարանք:
4. Այն, ինչ որ տանջանք է պատճառում, տառապեցուցիչ վիճակ՝ գործ՝ զգացմունք ևն:

գ. Նեղություն, թշվառություն, վիշտ, տանջանք, չարչարանք, չարչարմունք, տվայտանք, դառնություն, տագնապ, (հկվդ.) տաժանք, խվանք, վշտակրություն, վշտագնություն, վշտատեսությոլն, սսսռապելություն, տվայտություն, ցուցանք, չարչարություն, քարշանք, քար ու քարշանք (բրբ.):

վայելք

ի Страдание, мучение, мука, терзание, мытарство, пытка. ◊ Տառապանք կրել исстрадаться, выстрадать. Տառապանք պատճառել причинять, причинить горе, страдания.