ցայտի, [գոյական]
1. Հարվածից՝ ուժեղ ճնշումից ևն հեղուկի հեռու թռչող՝ նետվող շիթ:
2. Կաթիլ:
3. (ժողովրդական) Որևէ կարծր բանի (փայտի, քարի ևն) բեկոր՝ փշրանք, որ հարվածից հեռու է թռչում:

տես 1. Ցայտուկ; 2. Ցայտյուն:

ի Брызги.