փառասերի, փառասերներ, [գոյական, ածական]
1. Փառք սիրող, փառքի՝ մեծարանքի ձգտող:
2. Սնապարծ, պարծենկոտ, ինքնահավան:
3. Նույնն է՝ Փառասիրական:

ա. Փառամոլ, փառատենչ. սնապարծ. (հզվդ.) համբավասեր, համբավատենչ, փառատենչիկ, փառատոչոր, փառախնդիր. սնափառ, նանրափառ:

համեստ

1. ա. Честолюбивый. 2. գ. Честолюбец.