[ածական, գոյական]
Փարատում բերող՝ պատճառող՝ տվող:

ա. գ. 1. Ամոքիչ, մխիթարիչ, սփոփիչ, փարատեցուցիչ (հզվդ.): 2. Տես Փարա տիկ:

ա. Целительный.