[գոյական] (եկեղեցական)
1. Քահանայապետ լինելը, քահանայապետի պաշտոնը և աստիճանը:
2. Մեկի քահանայապետելու ժամանակաշրջանը:

գ. (կրոն.) Հայրապետ ություն, եպ իսկո պոսապետություն. կաթողիկոսություն (հայոց), պապություն (կաթոլիկ), վսեմ ասպետություն (քղվդ.), (հնց.) կ ա-սա ր ո ղապետությո ւն, քա վչա պե տությո ւն: Եպիսկո պ ոս ո ւթյ ո ւն: Արքեպիս կ ո պ ոսությ ո ւն: