քաղաքացու, [գոյական]
1. Տվյալ պետության մշտական բնակչության թվին պատկանող անձ, որ օգտվում Է պետության օրենքներով երաշխավորված բոլոր իրավունքներով և կատարում օրենքով սահմանված բոլոր պարտավորությունները: 2. Չափահաս մարդ:
3. Քաղաքացիական այս կամ այն կարգի հատկանիշներով բնութագրվող մարդ: Նա ոչ միայն լավ արվեստագետ, այլև մեծ քաղաքացի Է: Պատվավոր քաղաքացի:
4. Քաղաքի բնակիչ:
5. Չափահաս մարդկանց պաշտոնապես դիմելու կոչական բառ:

գ. Քաղաքաբնակ, միջակորյար (հնց.):

ցու 1. Гражданин. 2. Горожанин, городской житель.