1)

քաղվածքի, [գոյական]
1. Այն, ինչ որ քաղված է, քաղված բան:
2. Քաղելու եղանակը՝ որակը՝ կերպը:

2)

քաղվածքի, [գոյական]
1. Շարադրանքի մեջ անփոփոխ կերպով բերվող հատված որևէ այլ աշխատությունից՝ ուրիշի գրածից կամ ասածից, մեջբերում:
2. Որևէ տեղից քաղած ընտրովի հատված:
3. Հատվածաբար ասված խոսք:
4. Որևէ փաստաթղթից արտագրած՝ ճշտորեն գրած հատված: Որոշման՝ արձանագրության քաղվածք:
5. Հիշողությունների առանձին հատված՝ դրվագ:

գ. Մեջբերութ|ուն, մեջբերում: Հատված:

ի 1. (գղտնտ.) Кошение. 2. Выписка, выдержка, цитата.