աղեղի, [գոյական]
1. (պատմական) Զենք, որ բաղկացած է փայտե կամ մետաղյա կիսաշրջանակից ու դրա երկու ծայրերն իրար կապող պինդ ձգված լարից:
2. Այդ զենքի փայտյա կամ մետաղյա շրջանակը:
3. Բամբակ գզելու աղեղնաձև գործիք:
4. (երկրաչափություն) Շրջագծի որևէ հատված:
5. (փոխաբերական) Աղեղի ձև ունեցող բան:
6. (ճարտարապետություն) Շենքի՝ կառույցի աղեղնաձև կամար:
7. (երաժշտություն) Կնտնտոց:
8. (կազմախոսություն) Մարմնի զանազան մասերի ու գործարանների աղեղնաձև հատված:
9. (փոխաբերական) Աղեղի ձևով գիծ (երկաթուղու, ռազմաճակատի ևն):

1) գ. Հերժշտ.) Կնտնտոցաղեղ, ճիպոտ (ջութակի ճիպոտ ձիու մազերից):

2) գ. Ծիածան, (բրբ.) աղեղնակ, աղեղնավոր, անանակ, աստվածակամար, նշանակ, տերունյան, տիրական, կանաչ-կարմիր, կանաչ ու կարմիր, կանաչ կարմիր գոտի, ծիրանի գոտի, աստծու գոտի, Արամազդա գոտի, Արամազդի գոտի, սիրական գոտի, չաչչա գոտի:

3) գ. Կամար, լծաղեղ (ձիու սարք):

4) գ. (ոստյն.) Անեղ (մեծ աղեղի ձևով բամբակ դզելու գործիք):

ի 1. Лук. Աղեղը լարել натянуть лук. 2. (երկրչ.) Дуга. Շրջագծի որևէ մասը կոչվում է աղեղ часть окружности называется дугой. 3. (երժշտ.) смычок. Ջութակի աղեղ скрипичный смычок. 4. տե՛ս Լծաղեղ։