գագաթնակետի, գագաթնակետեր, [գոյական]
1. Երկնքի այն կետը, որ ուղղահայաց կերպով ուղիղ դիտողի գլխավերևն է, զենիթ:
2. Առհասարակ՝ երկնքի ամենաբարձր կետը (դիտողի համար):
3. (փոխաբերական) Ծայրագույն աստիճան՝ կետ:

գ. Զենիթ, գագաթ, բարձրակետ, ծայրակետ;

ստորնակետ

ի 1. Зенит 2. (փխբ.) Зенит, апогей, вершина, кульминация․ кульминационный пункт, кульминационная точка․ Փառքի գագաթնակետ апогей славы.