[ածական]
1. Գագաթին հատուկ:
2. Գագաթում գտնվող:
3. (փոխաբերական) Բարձրագույն:

ա. 1. Вершинный, верхушечный. Կաղնու գագաթնային ճյուղերը верхушечные ветви дуба. 2. Теменной. Գագաթնային ոսկր теменная кость.