դ տառը - բացատրություն

1)

(դա), [գոյական]
1. Հայկական այբուբենի 4-րդ տառը, ատամնային ձայնեղ պայթական բաղաձայն հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 4, 4-րդ:

2)

Երկրորդ դեմքի ստացական և դիմորոշ հոդ:


դ տառը - հոմանիշներ

հոմանիշներ չեն գտնվել

դ տառը - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

դ տառը - ռուսերեն թարգմանություն

ռուսերեն թարգմանություն չի գտնվել

դ տառը - անգլերեն թարգմանություն

անգլերեն թարգմանություն չի գտնվել

դ տառը - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել