եզրաքուղի, եզրաքուղեր, [գոյական]
1. Շորի՝ զգեստի՝ կտորի եզրին կարած քուղ:
2. Տե՛ս Կողերիզ:

գ. Եզրալար:

ի Бордюр, кант, кайма.