ելակետի, ելակետեր, [գոյական]
1. Ելման կետ, այն կետը, որտեղից սկսվում է որևէ բան:
2. (փոխաբերական) Հիմունք, սկզբունք, հիմնական դրույթ, որից բխում է որևէ տեսություն՝ գործունեություն՝ դատողություն ևն:

գ. Սկզբնակետ, մեկնակետ, նախակետ: Սկզբունք:

վերջնակետ, ավարտ

ի Исходная точка, исходный пункт, отправная точка.