թագաժառանգի, [գոյական]
1. Թագի ժառանգորդը, թագավորի այն որդին, որ հոր մահից հետո պետք Է թագին տիրանա՝ թագավոր դառնա:
2. Այն մարդը, որ իրավունք Է ստանում թագավորի մահից հետո գահակալելու:
3. Թագավորի արու զավակներից յուրաքանչյուրը:
4. (փոխաբերական, կատակային) Առաջնեկ, ավագ որդի:

գ. Գահաժառանգ, թագավորաժառանգ, արքայաժառանգ, աթոռաժառանգ, պայազատ, գահակալ, արքայորդի, թագավորազն, արքայազն, արքայազուն, թագավորազարմ, թագավորազուն, (հնց.) գահնկալ, աթոռակալ, աթոռընկալ, թագազարմ, թագազն: Ժառանգ:

ի Наследник престола, престолонаследник.