իքի, [գոյական] (ժողովրդական)
Գործածվում Է իբրև ցուցական դերանուն՝ <<այնինչը, այսինչը, նա, այն >> նշանակությամբ, երբ խոսողը չի ուզում ասել կամ չի հիշում հարկավոր բառը:

գ. Իր, բան, նյութ, առարկա, ինք (բրբ-): սվսվալ, լալխռնել, լախլխվել, լարխնտել, լալակթնել, լացխռնել, մարիկ-մարիկ գալ քաղի ողորմ), կռալ, կռավել քչարագուշակ), տըկտըկալ, տզալ, տզտզալ, քնքռտալ, յընգռտալ, մնկմնկալ, վնկվնկալ, ճնկլնկալ (երեխաների կիսատ լալ), վնգալ, վրվնջալ, աչքերից թափել, աչքերը թրջել, աչքերը ծով դառնալ, աչքերից վեր. ածել, ճղիկ-ճղիկ գալ, ճղիկ-ճղիկ ելնել, ճղիկ-ճղիկ կոտրտվել, արտասուք չավւել, մալանչ-մալանչ գալ (աղերսագին), թսթսալ (ցածր ձայնով), ժնգժնգալ, ժնգալ, ժանգ-ժանգ անել, ժանգժնգալ, ճզճզալ, ճզճստալ, ճգնալ, ճննալ, ճզալ (հիվանդագին), ղնջղնջալ, կծխրվել (երեխաների կիսատ), աղի արցունք թափել, արյուն արցունք թափել, սուգ ու շիվան անել, ողբ ասել, ողբ ու կոծ անել, լաց ու կոծ անել, լաց ու կոծ բարձրացնել (բարձրաձայն):