խաբկանքի, [գոյական]
1. Խաբելը, խաբվելը:
2. Խաբեական խոսք՝ արարք, կեղծիք:
3. Թյուր՝ կեղծ պատկերացում, պատրանք:

գ. Պատրանք, ցնորք, խաբեություն, (հզվդ) խաբանք, խաբ, պատիրք, պատրողություն, պատրողաբանություն:

ի 1. Мираж. 2. Обман чувств (зрения, слуха и т. д..). 3. տե՛ս Խաբեբայություն: