կազակի, [գոյական]
1. 15-17-րդ դարերում ռուսական պետության մեջ այն ազատ մարդկանց ամբողջությունը, որ կազմված Էր պետության ծայրամասերը փախած գյուղացիներից, քաղաքային չքավորներից ևն:
2. Ցարական Ռուսաստանի ծայրամասերը արտագաղթեցված արտոնյալ գյուղացի, ինչպես նաև ռազմիկ, զինվորական մարզերի բնակիչ:
3. ՍՍՀՄ-ում՝ մի շարք մարզերի (նախկին զինվորական մարզերի) բնակիչ:

Ի Казак (чаще о казаках из дореволюционного казачьего войска).