1)

կալի, [գոյական]
1. Հացահատիկը կալսելու տեղ, կալատեղ:
2. Օրանի ծեծելու գործողությունը, կալսելը, կալ անելը:
3. Կալսելու ժամանակը:
4. Օրանի այն քանակը, որ մի անգամ փռում են ու ծեծում, բարդոց, խրձակույտ:
5. Ձիթհանքի առագաստ, որի մեջ ծեծում են բոված կտավատը:
6. (ժողովրդական) Գլխի մեջտեղում ածիլված՝ մազազուրկ տեղ:

2)

Տե՛ս
Կենալ:

1) գ. 1. (գյուղանտ.) Կալատեղ, կալսանոց, կալսարան: 2. (գթւղտնտ.) Կալակուտ, կալուկուտ, կսդոմյտս, ցորեն սաստություն (հզվդ.) (ցորենը կալում ծեծելու գործողությունը): 3. Բակ, ծ իր (լուսնի): 4. կալուկ (գլխի անմազ տեղը):

2) տես Փակ2 1 նշան.:

3) տես Ցուլ:

ի 1. Ток, Гумно. 2. տե՛ս Կալսում։ ◊ Կալ անել, տե՛ս Կալսել։ Կալը քամել веять. Կալի վրա հասնել вовремя успеть.