1)

(կեն)
1. Հայկական այբուբենի 15-րդ տառը, ետնալեզվային խուլ պայթական հնչյունի և
համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 60, 60-րդ:

2)

Եղանակային մասնիկ, որ կազմում է բայի ենթակայական եղանակի ձևերը (կասեմ, կասես, կասի, կասենք, կասեք, կասեն, կասեի, կասեիր, կասեր, կասեինք, կասեիք, կասեին):