[գոյական]
1. Հակադիր լինելը:
2. Հակադիր հատկանիշ՝ միտք՝ երևույթ ևն:
3. (փիլիսոփայություն) Բացասման բացասումը ներկայացնող բևեռներից յուրաքանչյուրը:
4. (ճարտասանություն) Մեկ նախադասության կամ պարբերույթի մեջ իրար հակասող մտքեր՝ խոսքի զորացման համար:
5. (լեզվաբանություն) Երկու (կամ ավելի) համասեռ միավորների այնպիսի տարբերություն, որ բնորոշում է նրանցից յուրաքանչյուրին իբրև ինքնուրույն՝ արժութային միավոր, տարբերակիչ հատկանիշներով հակադրվող միավորների հարաբերություն:

գ. 1. Ներհակություն, հանդիպադրություն, (հնց.) հակակայություն, ընդդիմություն: 2. Հակապատկեր:

թյան 1. Противоположность, резкое различие, контраст. Քաղաքի և գյուղի հակադրությունը противоположность между городом и деревней. 2. Противоположение, противопоставление. 3. (փիլ.) Противоположность. Հակադրությունների միասնություն և պայքար единство и борьба противоположностей.