ճալաքարի, ճալաքարեր, [գոյական]
1. Միջին մեծությամբ կլորավուն քար:
2. Գետի մեջ հղկված ողորկ քար:
3. Տե՛ս Գետաքար:
4. (բարբառային) Լափու, լափուկ:

գ. Գետաքար, (բրբ.) լափու, լափուկ:

ի Булыжник.