ճայթյուն - բացատրություն
[գոյական]
1. Պայթելու՝ որոտի ևն սուր և ուժգին ձայն:
2. Ճեղքվելու՝ ճաքելու սուր ձայն:
3. Ճայթելը, ճայթեցնելը (1, 2):
4. (մասնագիտական) Պայթուցիկ նյութի վայրկենական բռնկում՝ հարվածի, ցնցման կամ մի ուրիշ նյութի պայթման ազդեցությամբ (դետոնացիա):
1. Պայթելու՝ որոտի ևն սուր և ուժգին ձայն:
2. Ճեղքվելու՝ ճաքելու սուր ձայն:
3. Ճայթելը, ճայթեցնելը (1, 2):
4. (մասնագիտական) Պայթուցիկ նյութի վայրկենական բռնկում՝ հարվածի, ցնցման կամ մի ուրիշ նյութի պայթման ազդեցությամբ (դետոնացիա):
ճայթյուն - հոմանիշներ
գ. Պայթյուն, պայթում, բոմբյուն, շառաչյուն, ճարճատյուն, ճայթմունք, ճայթոց:
ճայթյուն - հականիշներ
ճայթյուն - ռուսերեն թարգմանություն
ի 1. Взрыв. 2. Раскат.
ճայթյուն - անգլերեն թարգմանություն
1) crack,snap
2) explosion,burst,blast
2) explosion,burst,blast