[ածական]
1. Մահ առթող՝ պատճառող, մահվան պատճառ հանդիսացող: Մահառիթ կռիվ:
2. Մահվան վտանգ՝ սպառնալիք ունեցող՝ կրող, մահվան վտանգ պարունակող՝ ներկայացնող: Մահառիթ վտանգ:
3. (փոխաբերական) Մահ գուժող, մահվան բոթ գուժող: Մահառիթ ռադիոն այդ օրը Մոսկվայից թռավ Տրապիզոն (Ե. Չարենց):
4. Մահացու, մահաբեր, սպանիչ: Մահառիթ գնդակ:

ա. Մահաբեր, մահաշունչ, օրհասական, (հնց.) մահածին, մահահոտ, մահակերպարան, (հզվդ.) մահագործ, մահածու, մահամւաոույց, մահ ահ ար, ոգեպահանջ, մահացան: Մահատարած, մահասփյուռ:

ա. Смертоносный, смертный, смертельный.