ուխտապահի, ուխտապահներ, [գոյական, ածական]
Ուխտը՝ խոստումը պահող, ուխտակատար:

գ. Ուխտ ասեր, ուխտավոր, (հզվդ.) ուխտակալ, ուխտակատար, ուխտրնւկալ, ուխտադիր, դաշնակալ:

ա. Верный обету, клятве.