[ածական]
1. Չար մտքեր ունեցող, չար բաներ մտածող, չարախոհ:
2. Չար դիտավորությամբ կատարված, նենգավոր, չարանենգ:
3. Չարություն պարունակող՝ արտահայտող:

ա. Չարախոհ, չարակամ, չարասիրտ, չարանենգ, չարասեր, չար, նենգ, նենգամիտ, նենգավոր, չարախինդ, վատշվեր, (հզվդ) չարախորհ, չարախորհուրդ, դառնախորհուրդ, ժանտախորհուրդ, խոհերական, չարամետ, չարահամբույր, չարաքտժար, չարանպատակ, չարիմաց, չարիմաստ, անիրավախոհ, անիրավախորհ, խոթամիտ, դժնդակամիտ, դժնամիտ, վատախորհուրդ, վատամիտ, վատանշան, դժմիտ ժանտամիտ, ժանտիմաց:

բարեմիտ