[ածական]
1. Չար աչք ունեցող, աչքով տվող:
2. Չարությամբ լցված՝ չարություն արտահայտող աչքերով:
3. (փոխաբերական) Չարագուշակ: Գիշերն իջավ սև ու չարաչք (Վ. Տերյան):
4. [գոյական] (գավառական) Աչքով տալուց առաջացած հիվանդություն՝ ցավ:

տես Ձարակն:

1. ա. (սնոտ.) Имеющий дурной глаз. 2. գ. (բրբ.) Сглаз, порча. ♢ Չարաչքի գալ заболеть от сглаза.