1)

[ածական, գոյական] (ժողովրդական):
1. Երիտասարդ:
2. [ածական] Առույգ, երիտասարդական ուժերով կայտառությամբ առողջությամր:
3. Երիտասարդին՝ երիտասարդական տարիքին հատուկ, երիտասարդական: Է՜յ դու, ջահել հպարտ, հասակ, թռար ոսկի աստղի պես (Ավ Իսահակյան):
4. Երիտասարդական ուժ՝ կորով՝ կենսախնդություն արտահայտող: Ինչու՞ իզուր հանգցնում ես ջահել կրակն աչքերիդ (Հ. Թումանյան):
5. (փոխաբերական) Ջահելներին հատուկ, հնչեղ, առույգ, կենսախինդ: Բայց դեռ բավական հեռվից ճնշում էր ջահել ծիծաղը (Ժ. Ավետիսյան):
6. (փոխաբերական) Մատղաշ, մատաղ, նորաբույս: Ծառն Էլ դուրս եկավ մի ջահել ծառ (Հ. Թումանյսյն):
7. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ նոր (նոր սարքած՝ պատրաստած, նորաստեղծ, նորածագ ևն): Հնձաններում ջահել գինին էր եռում (Ռ. Արամյան): Դրսում մանրանում Էր լույսն ու հատիկ-հատիկ կուլ գնում ջահլ խավարին (Ա. Սեկոյան):

2)

[ներգործական բայ] (հազվադեպ):
1. Ջահով Լուսավորել:
2. (փոխաբերական) Բռնկել, հրկիզել:

1) տես Երիտասարդ:

2) տես Լուսանալ 1 նշան.:

ահել

ա., գ. Молодой.